IN DE categorie vreemde plaatsnamen, wat dacht je van deze: Woestina. Ligt bij Rotterdam Junction in de staat New York. Niet zo gek ver van Saugerties en Valatie, en ook het Roeliff Jansen Park ligt in de buurt. In Saugerties werden ooit jongelui te werk gesteld in een houtzagerij, vandaar Zagertjes, de originele spelling. Bij Valatie komt een watervalletje omlaag, en Roelof Janszoon de Haas bezat grond waar nu het park ligt.
Woestina ligt tegenover de Sandsea Kill; kil is een oud-Hollands woord voor een waterstroom, zoals in Sluiskil. Dat spelden ze vroeger Zandzee, vanwege de uitgestrekte zandgronden die Hollanders in de buurt aantroffen. We zitten hier in het gebied rond de Amerikaanse stad Rotterdam, aan de Mohawk-rivier. Het was meteen bekend terrein voor de Hollanders. Veel water, goede grond, plenty bouwland. Zo noemden ze het ook, Bouwland. Het eerste wat ze deden was er akkers aanleggen. Bij de Maalwyck, waar graan werd omgezet in meel, nu een park.
DE NAAM Bouwland is inmiddels alleen nog maar in de archieven te vinden, maar er was nog een ander uitgestrekt veld dat ze zagen. Daar konden ze niets mee, dat was één grote woestenij. En zo heet dat dus vandaag nog steeds: Woestina, woestenij. Er is een Woestina Cemetery, een kerkhof, en een wandeling langs de grafstenen zegt je genoeg: Dykeman, Streever, Peek, Veeder, Schuyler, Schermerhorn. Dominee Romeyn bouwde er een kerk, de Woestina Reformed Church, maar de volle naam is Dutch Reformed Church.
Rotterdam en Rotterdam Junction werden trouwens niet louter door Rotterdammers gesticht, maar ook door andere Nederlanders die in Rotterdam aan boord waren gestapt voor de reis naar Amerika. Dan was het zicht op Rotterdam de laatste herinnering die ze van Holland hadden voordat ze het land voorgoed vaarwel zegden. Zoals Herman Vedder uit Bunschoten die bij Rotterdam, New York, net als zijn buurman dat had gedaan op de Eem bij wat nu Eemdijk heet, een veerpont over de Mohawk exploiteerde. Vedder’s Ferry heette die plek. Totdat Jan Hoffman het van hem overnam, sindsdien heet het Hoffman’s Ferry.
ALPLAUS, even verderop, is een verbastering van Aalplaats, want er zwom paling, en Jan Wemps Creek verwijst naar Jan Wemp die uit Peize in Drenthe was komen emigreren. Poest, zeiden ze in Amerika in plaats van Peize, en prompt werd er nog een ander riviertje naar hem en z’n Drentse komaf genoemd, de Poestenkill, nu bovendien de naam van een stadje. Kortom, een drukte van belang daar in de buurt van Rotterdam, met reden, want het ligt van nature gunstig voor doorgaande verbindingen. Vandaar dat gouverneur DeWitt Clinton, zoon van Marie de Witt uit Dordrecht, het Erie Canal langs Rotterdam aanlegde. En dat het treinverkeer er besloot te kruisen.
Door Rotterdam Junction lopen nog steeds twee paar rails, met wissels die nog volop in gebruik zijn. Ze komen uit Boston en Maine, en uit New York, goeddeels vrachttreinen. Het is de reden waarom bij de Amerikaanse spoorwegen Rotterdam een stuk bekender is dan Amsterdam, 25 kilometer verderop – ook al stopt Amtrak daar. Maar Amsterdam heeft geen knooppunt, vandaar.
