door Alice Rush
IK WEET niet waar de ziekenhuizen in Nederland zijn. Ik ben er misschien meerdere keren langs gereden, maar ik wist het niet. Hetzelfde geldt waarschijnlijk voor alle psychiatrische ziekenhuizen daar. Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis in Amerika en dat is een verhelderende ervaring.
Ik denk dat Nederlanders beter lesgeven dan wij in de Verenigde Staten. Er zijn mogelijkheden in Nederland voor studenten die beter leren door praktijkervaring in plaats van colleges en boekenstudie. Ik vraag me af of hetzelfde geldt voor de behandeling van psychische aandoeningen?
Ik weet heel weinig over geestesziekten en toch heb ik zoveel geleerd. Veel van de patiënten in het ziekenhuis waar ik werk hebben ernstige trauma’s meegemaakt. Anderen hebben een chemische onevenwichtigheid of een persoonlijkheidsstoornis. Voordat ik daar werkte, was mijn indruk van soortgelijke ziekenhuizen dat het enge plekken waren met potentieel gevaarlijke bewoners.
Wat ik heb geleerd is dat veel van de patiënten daar alleen zijn om een weg te vinden naar een betere geestelijke gezondheid. Ze werken samen met alle medische professionals in het ziekenhuis om te leren hoe ze hun emotionele/psychologische/psychiatrische uitdagingen kunnen overwinnen en een beter leven kunnen leiden. Er zijn anderen die dat pad misschien nooit zullen bereiken. Weer anderen kunnen niet behandeld worden in het ziekenhuis waar ik werk. Er is een andere faciliteit die beter geschikt is voor patiënten die een gevaar voor zichzelf of anderen kunnen vormen.
ER IS echt een team van professionals nodig om een patiënt te behandelen die werkt aan een betere gezondheid. Artsen om medicatie en behandeling te evalueren en voor te schrijven. Maatschappelijk werkers die kunnen helpen bij het vinden van huisvesting en een gunstige omgeving. Therapeuten die weten hoe ze over de behandeling moeten praten. Verpleegkundigen die toezicht houden op het dagelijks leven en de medische zorg. En tot slot zijn er de verzorgers die dagelijks met de patiënten werken.
Ik voel ontzag voor al deze professionals die elke dag hun uiterste best doen om patiënten op weg te helpen naar een beter leven. Het is een hele klus om afstandelijk en emotieloos te blijven (of zo over te komen), maar toch heel zorgzaam te zijn en de patiënten te steunen.
Mijn werk in het ziekenhuis heeft niets met patiënten te maken. Ik heb het genoegen om met veel verpleegkundigen en verzorgers te werken. Ik zie hoe hard ze buffelen en hoeveel uren ze erin steken. Ik ben me meer bewust geworden van alle offers die ze brengen.
Godzijdank voor ons allemaal zijn er in onze beide landen mensen die zo bereid zijn om een groot deel van hun leven te wijden aan de gezondheid en het welzijn van anderen. Ik word geïnspireerd door patiënten die dagelijks worstelen om hun perspectief te veranderen en onzichtbare wonden te helen, en ik leer elke dag meer redenen om respectvol en dankbaar te zijn voor degenen die met hen werken.
* Alice is vastgoedmakelaar in Maine en tevens een helikopter- en vliegtuigpiloot. Daarnaast is ze steun en toeverlaat in een psychiatrische inrichting voor Maine’s zwaarste gevallen. Ze ontmoette haar Nederlandse man voor het eerst in Maryland in 2005 en trouwde vier jaar later met hem.
