door Alice Rush
WE ZIJN net terug van een heerlijk 10-daags bezoek aan Nederland, eindelijk een lang uitgesteld weerzien met familie en vrienden. Het was geweldig om iedereen weer te zien en om sommige vrienden eindelijk persoonlijk te ontmoeten. Ik vond het heerlijk om echt tijd door te brengen met mensen die zoveel voor me betekenen.
Ik kreeg ook het Muiderslot te zien dankzij onze vriend Jan Emous die geduldig met me door het kasteel liep en hopelijk net zo van de displays genoot als ik. Als klein kind was ik al gefascineerd door kastelen, dus het was heel bijzonder om er een in het echt te zien.
Het hele land is prachtig en ik heb veel respect voor hoe ze het technologisch allemaal zo tot stand hebben gebracht, en voor alle recycling-inspanningen in de steden, waar we veel van onze tijd doorbrachten. Ik denk dat we het in de Verenigde Staten veel beter zouden kunnen doen als we het voorbeeld van Nederland zouden navolgen op het gebied van recycling en natuurbehoud. Het is een uitdaging om sommige Amerikanen te overtuigen van de noodzaak, en er zijn ongetwijfeld ook een paar Nederlanders die halsstarrig blijven wat recycling betreft. Maar Nederland is een land dat er echt hard aan werkt.
Het is zeker niet gemakkelijk. Ik vond het niet leuk om elk stukje papier, plastic, folie of biologisch afval dat ik weggooide te scheiden, omdat het niet iets is wat ik elke dag doe. Maar na verloop van tijd zou ik er zeker aan gewend raken.
IEDEREEN in Nederland lijkt zich te hebben aangepast aan de krappe rijruimte in kleine steden en de kleine auto’s. Zo is het leven daar nu eenmaal. De straten en parkeerplaatsen in de stad waren intimiderend. Ik voelde me meer op mijn gemak op de snelwegen, maar de snelheid en de drukte daar was ook een test voor mijn zenuwen. In Amerika rijd ik veel relaxter – omdat ik het gewend ben.
Evengoed, de laatste dagen van onze reis kon ik met gemak parallel parkeren en de GPS in de auto goed volgen. Ik lette constant op voetgangers en fietsen en op de snelwegen ging het prima zolang er geen files waren die mijn geduld op de proef stelden.
Ik sorteerde tegen die tijd mijn afval op de juiste manier en begon te genieten van de korte wandelingen naar de recycling bakken om het gescheiden afval te legen en mijn steentje bij te dragen om onze wereld gezonder en mooier te houden. Het was nieuw, maar ik weet dat ik er een gewoonte van zou kunnen maken.
Waar het op neerkomt, is dat ik geloof dat iedereen kan leren om zich aan te passen ten gunste van iedereen. Er zal meer moeten worden gedaan om de gevolgen van de klimaatverandering te keren en ik zal daar graag mijn steentje aan bijdragen. Ik hou van het ruime land dat we in de Verenigde Staten hebben, en ik heb er nog meer waardering voor nu ik weer eens het strakke, maar zeer efficiënte, landgebruik in Nederlandse steden heb gezien.
* Alice is vastgoedmakelaar in Maine en tevens een helikopter- en vliegtuigpiloot. Ze ontmoette haar Nederlandse man voor het eerst in Maryland in 2005 en trouwde vier jaar later met hem.
