door E.A. van Abbenes
NOG EEN week, dan wordt ie zelf 80. Z’n creatie Venus is 55. Dat zou je niet zeggen, want ze klinkt elke dag nog als een jonge meid, telkens als er commercials van Gillette’s Venus op de Amerikaanse tv langskomen. Hagenaar Robbie van Leeuwen heeft Amerika een van haar meest duurzame en prompt herkenbare songs gegeven.
She’s got it, yeah baby she’s got it. Gillette deed voor vrouwen wat Paul Polmans Unilever besloot te doen met Axe deodorant voor mannen. Niet meer inzoomen op schoonheidsidealen, maar op de nuchtere werkelijkheid. Vrouwen hebben een lijf dat een leven leidt, met alle normale gevolgen van dien: niet alles is glad en strak, lang niet alles is jong, littekens en stretch marks zijn normaal, en een enkeling lijdt aan pigmentverlies.
I’m your Venus, I’m your fire, at your desire. Toen Shocking Blue’s plaat in 1969 in Amerika uitkwam, werd het een kraker van een succes. Dat kwam aanvankelijk door de combinatie van zangeres Mariska Veres’ accent en de joligheid in Amerikaanse bars en dancings: miljoenen zongen in het begin I’m your penis. In het echt zou Mariska zoiets niet in haar hoofd hebben gehaald. Ze was de dochter van een Hongaarse violist en een Frans-Duitse moeder, heel beschermd opgegroeid, het keurigste meisje dat je je maar kon bedenken. Ze dronk thee, of een sapje. Eentje die twee uur lang met een fotograaf debatteerde over een platenhoes voordat ze instemde met een extra knoopje los.
DE TEKST van de song was echter very much jaren ’60, simpel, recht toe recht aan, een ode aan jonge vrouwen die voor weinig terugdeinsden. Zes miljoen platen verkocht, vertolkt door ettelijke andere zangers inclusief Tom Jones en Jennifer Lopez, nog dagelijks op satellietradio SiriusXM, kanaal ’60s Gold, achtergrondmuziek in tal van films, en dat allemaal omdat Robbie van Leeuwen dat perfecte begin aan Venus meegaf: de Spaanse akoestische riff en de 3-notige galm van Mariska, een effect dat in de studio werd aangebracht om te verhullen dat ze een noot miste.
Elke dag is Venus op televisie, in reclamespots van 30 seconden voor scheermesjes voor vrouwen, afgewisseld met nieuwe versies zonder Mariska, omdat die gaan over de bikinilijn van meiden met een donkere huidskleur. She’s got it. Any she, ongeacht leeftijd, vorm, status, iedereen heeft ergens wel iets wat ze gladder wil maken. I’m your Venus, het heeft dezelfde cadans als Oh Suzanna, de oude folksong met een soortgelijke melodie en een onbekende componist.
SHOCKING BLUE kwam naar Amerika voor een concert tour, drie maanden. Uitverkochte zalen, alles vele maten groter dan wat de band in Nederland gewend was. Robbie vond het niks, grote podiums gaven hem veel te weinig controle op de sound van z’n muziek. Hij was gewend om voor Mariska te kunnen voorzingen hoe hij wilde dat z’n songs klonken, maar hier was ie elke grip kwijt. Geen tournees meer, en weldra ook geen band meer. Robbie van Leeuwen stapte eruit, ging in Luxemburg wonen, en verdween compleet uit de schijnwerpers.
Venus niet. Het werd driemaal nummer één op de Amerikaanse hitparade, twee keer in een vertolking door anderen. Gillette zorgde er vervolgens voor dat het in onze oren blijft weergalmen, elke dag. De galm die arrangeur en Blaricummer Dick Bakker aan de sound meegaf omdat Mariska net eventjes een valse noot zong.
* E.A. van Abbenes is historicus en schrijver.
