door Alice Rush
MIJN MAN en ik houden allebei van lezen. Het verschil tussen ons is dat hij van non-fictie houdt en ik meer van fictie. Ik ben op zoek naar een ontsnapping als ik lees. Ik moet ergens naartoe. Desondanks houd ik niet zo van sciencefiction, hoewel ik er wel een paar heb gelezen die me werden aangeraden en die ik leuk vond.
Ons huis staat vol met non-fictie. Nee, laat ik dat anders zeggen, ons huis is een bibliotheek vol non-fictie. Ik heb een kast met mijn favoriete boeken. Dit zijn boeken die een bijzondere betekenis voor me hadden, of ze zijn mogelijk gesigneerd, of ik hou echt van die bepaalde auteur, of ik wil een exemplaar om het te kunnen uitlenen aan een ander omdat ik het zo goed vond. Mijn man heeft overal wanden vol boeken.
Die boekenmuren zijn natuurlijk prima en hij gaat er vaak op zoek naar bepaalde boeken als referentiepunt voor zijn eigen schrijfsels. De man heeft alleen al de laatste paar jaar liefst vijf boeken geschreven. Soms zou ik zelf gewoon een lege wand willen, of boekenplanken die doorspekt zijn met snuisterijen en foto’s in plaats van nog meer boeken. Ik denk dat ik tevreden moet zijn met mijn eigen boekenplank.
Een van de andere nadelen van al die planken vol boeken is het donkere effect op een kamer (ik zou ze willen verven, maar dat heeft niet de voorkeur van mijn man en ik weet niet of ik daar de energie voor heb) en het stof samen met het kattenhaar. Deze planken trekken het aan! Ik ben bepaald niet de beste huishoudster ter wereld, maar mijn minst favoriete taak is altijd afstoffen geweest. Het was mijn moeders minst favoriete bezigheid en ze droeg altijd mij op om het te doen.
IK DWAAL af, mijn bedoeling was om te schrijven over de verschillen in onze leesvoorkeuren. Hij kan veel geschiedenis lezen, over zowel Nederland als Amerika, en heeft dat ook gedaan. Ik weet zeker dat er spectaculaire geschiedenis is geschreven op een manier waar ik van zou kunnen genieten, maar het enige dat ik leuk vind is historische fictie. Ik krijg mijn dosis echte geschiedenis door over fictieve personages en hun levens te lezen. Mijn man geniet van details zoals feiten en cijfers, precies die delen van geschiedschrijving die mijn hersenen niet vasthouden, waarschijnlijk omdat het me verveelt. Ik ben het ermee eens dat feiten en cijfers belangrijk zijn, maar ik lees niet om te studeren.
Ik verdiep me veel liever in het leven van een interessant personage met een interessant leven. Ik geniet van veel fictie. Ik hou van mysterie en spanning. In het verleden heb ik redelijk wat klassieke literatuur gelezen, maar lang niet genoeg. Mijn favoriete boeken, toen ik een kind was, hadden alles met dieren te maken (heel voorspelbaar), en Nancy Drew mysteries. In de komende avonden ga ik een geweldige aanbeveling van een Facebookvriendin afmaken, The Great Circle, van Maggie Shipstead. Het gaat over het leven en de avonturen van een vrouwelijke piloot die leerde vliegen voordat vrouwen dit mochten overwegen.
Ik denk dat mijn volgende boek de Mike Bowditch serie van Paul Doiron moet zijn, die schrijft over een boswachter in Maine, maar dan ben ik klaar voor een andere afleiding en de avonturen van een ander geweldig personage of personages.
* Alice is vastgoedmakelaar in Maine en tevens een helikopter- en vliegtuigpiloot. Ze ontmoette haar Nederlandse man voor het eerst in Maryland in 2005 en trouwde vier jaar later met hem.
