door Alice Rush
IK VERHEUG me altijd op onze reizen naar Nederland. Ik geniet van het bezoeken van al onze familie en vrienden, het zien van de architectuur van de huizen, het land met nieuwe planten en bijzondere vogels, en het eten, maar waar ik niet op voorbereid ben, hoezeer ik het ook probeer, is de verandering. Alles is plotseling anders.
Dat is wat je mag verwachten op vakanties, en het is wat je zoekt met reizen als een ontsnapping aan het gewone, maar je verwacht tevoren niet hoe al die verandering op je inwerkt. Ik denk dat dit moeilijker te begrijpen is voor iemand die meerdere talen spreekt. Helaas leren we in de Verenigde Staten eigenlijk maar één taal, en hoewel ik heb geprobeerd andere talen te leren, blijven ze niet hangen omdat ik geen gelegenheid heb om ze te gebruiken.
JE ZOU denken en verwachten dat ik langzamerhand Nederlands zou kunnen spreken. Helaas kan ik slechts enkele gesprekken volgen en spreek ik bijna geen woord. Ik ken woorden, maar niet genoeg, en zeker niet genoeg om ze goed aan elkaar te rijgen. Dus een van de veranderingen die me na verloop van tijd raakt, is dat ik niet veel hoor dat ik kan begrijpen. Mijn excuses en hartelijk dank voor het spreken van Engels wanneer je dat kunt. De fout ligt bij mij.
Daarbij komt dat het eten anders is. Maar ik geniet ervan! Ik heb geen klachten, maar de maaltijden zijn net iets anders, zoals het hoort. De sfeer is anders en het rijden is ook iets anders. Met autorijden ken ik de weg niet, en ik kan niet altijd alle verkeersborden goed interpreteren. Ik ben altijd veilig gearriveerd en ik heb veel geleerd, maar ik betrap mezelf er nog steeds op dat ik word achtervolgd door andere auto’s, of per ongeluk op de verkeerde rijstrook rijd, en natuurlijk altijd op de fietsers let. Dat is ongetwijfeld normaal voor een buitenlander, maar ik ben normaal gesproken een goede chauffeur in de States, dus het brengt me van mijn stuk in Nederland.
EN DAAR komt dan boven op dat ik in de kern introvert ben. Dus na een paar dagen voel ik me behoorlijk uitgeput en overprikkeld. Ik heb slaap nodig voor meer dan alleen de jetlag. Ik kan overdreven emotioneel worden in sommige situaties. Ik neem aan dat hier medicijnen voor bestaan, maar ik neem geen medicijnen als ik het kan vermijden. Misschien moet ik mezelf meer alcoholische dranken of nu en dan een cafébezoek toestaan? Ik ben geen grote drinker en ook geen roker.
Het komt altijd goed. Mensen zijn zo vriendelijk en vaak blij om met een Amerikaanse te praten. Ik vind het geweldig om terug te praten en zelfs om te proberen gesprekken in het Nederlands te volgen. Dus bezoekjes zijn altijd leuk en hartverwarmend in de zin van hoe welkom ik me voel. Zodra ik me ontspan en om mijn eigen onhandigheid kan lachen, gaat het beter. Ik zoek gewoon een uitlaatklep voor de lichte angst die kan toeslaan na een paar dagen aanpassen. Misschien ga ik wat vaker wandelen, bewegen. Dat kan nooit kwaad!
* Alice is vastgoedmakelaar in Maine en tevens een helikopter- en vliegtuigpiloot. Ze ontmoette haar Nederlandse man voor het eerst in Maryland in 2005 en trouwde vier jaar later met hem.
