door Alice Rush
IK HEB afgelopen zondag pannenkoeken gebakken voor het ontbijt. Ik heb een recept gevonden met de juiste ingrediënten en ik heb er rozijnen aan toegevoegd omdat mijn man dat lekker vindt. Ik zelf vind de rozijnen okay, maar ik kan ook goed zonder. Ik heb nog nooit geprobeerd een spekpannenkoek te maken. Mijn smaak neigt naar niet-hartig, maar ik heb er niets op tegen als het goed wordt klaargemaakt door iemand die er verstand van heeft in Nederland.
Ontbijt is door de bank genomen mijn favoriete maaltijd. Het hoeft niet eens zoveel inspanning te kosten als pannenkoeken/Amerikaanse pancakes/poffertjes of wafels of wentelteefjes. Ik ben al heel tevreden met een ontbijt van gewoon toast en jam. Mijn enige voorwaarde bij mijn eerste ochtendmaaltijd is dat er iets zoets bij zit. Spek met eieren of een omelet is prima, zolang ik er maar een stuk toast met jam bij krijg, of een kleine zoete muffin of, YUM, een kleine cinnabun! Een goede cinnabun is eigenlijk per definitie groot (denk aan Cinnabon als je daar weleens bent geweest), zodat het op zichzelf al vult. In de herfst maak ik graag pompoenscones met suikerglazuur erop, ook heel vullend!
Ontbijten in Nederland is voor mij iets heel anders, ook al komt er zoetigheid bij kijken. Hoewel ik dol ben op vlokjes of hagelslag op brood, lijkt het me wel slechter voor de gezondheid dan jam. Per saldo is dat waarschijnlijk niet zo, vooral ook omdat de meeste mensen in Nederland actiever zijn dan de gemiddelde Amerikaan. Maar volgens mij is een van de kwaliteiten van jam, zogenaamd gezond, dat er fruit in zit naast de vele suikers, toch?
Ik probeer gezond te eten. Soms is het niet meer dan een poging, maar ik probeer het. (Ik stop immers pompoen, een groente, in de scones!) Dus qua gezond, als ik op bezoek ben in Nederland, vind ik het heerlijk om ’s ochtends gesneden ham en kaas (eiwit en zuivel) bij mijn brood te eten, want een boterham voor ontbijt is heerlijk. In de Verenigde Staten maken we sandwiches met ei, ham, spek of worst. Die zie ik niet zo veel in Nederland, behalve een keer in een bagelrestaurant.
Nederland heeft een prima assortiment ontbijtgranen, net als Amerika. Toen ik opgroeide, was een kom cornflakes voor mij het standaardontbijt op een doordeweekse dag. Mijn moeder was echter een voorstander van suikervrije flakes. Terwijl kinderen op school de mond vol hadden van hun Sugar Smacks en Captain Crunch, at ik shredded wheat. Ik had het geluk dat ik soms Frosted Mini-Wheats kreeg en Life cornflakes, die wel wat suiker bevatten, maar lichter waren dan de gemiddelde kinderflakes. Tegenwoordig waardeer ik wat mijn moeder probeerde te doen met de gezondere ontbijtgranen. Maar in die tijd was ik echt jaloers op die andere kinderen. Soms koop ik die Captain Crunch nu voor mezelf, een guilty pleasure.
Koffie is standaard bij het ontbijt in beide landen, en misschien wel elk land. Mijn man gaat zijn good-old Nederlandse kop koffie waarderen als we later dit jaar op bezoek gaan. Hoewel ik ook dol ben op koffie, is dat taboe bij mijn ontbijt, of überhaupt. Ik ben sinds begin april van de cafeïne af en dat is goed voor een op zichzelf kleine slokdarmkwestie waar ik soms last van heb. Ik neem dus mijn koffiesurrogaat mee, een soort paddenstoelenthee die een beetje op koffie lijkt. Het smaakt voor geen meter naar koffie, maar het helpt me bij het ontbijt. En het is gezond, dus dat is althans een goede start van mijn favoriete maaltijd!
* Alice is vastgoedmakelaar in Maine en tevens een helikopter- en vliegtuigpiloot. Ze ontmoette haar Nederlandse man voor het eerst in Maryland in 2005 en trouwde vier jaar later met hem.
