Door Hans Smit
De ganzen strekken hun nekken en wieken door de donkerblauwe ochtendlucht. Ze roepen elkaar aan en ik luister. Natuurlijk wil ik mee naar hun verre leegten. Maar ja, Hollanders en reizen. We vinden Utrecht-Groningen al een hele onderneming.
Als je van Hamburg of Berlijn houdt, dan lijkt een reis op de snelle Autobahn een goed idee. Snelheid! Focus! Respect! Afgewisseld met schone wc’s en aan het eind van de dag de belofte van een bordvullende schnitzel. Elke keer begint de Duitse reis opnieuw met zulke verwachtingen, maar na de zoveelste noodstop, de vierde file en met de nasmaak van verpakte broodjes weet je wel weer beter.
Ik was eens op een beurs in Anaheim (LA) en maakte spontaan een afspraak met een vriendelijke vis-inblikker om zijn fabriek bij San Jose te bezoeken. Met fonkelende ambitie huurde ik een auto, kocht een wegenkaart, schreef de noodzakelijke wegnummers op, zette een countryzender onder de voorkeuzeknop en legde mijn fijnste cassettebandjes naast me. Hansje Brinker ging op reis in het grote land.
Na drie uur was ik net over de helft, ik zou mijn afspraak nooit halen, maar dat wilde ik allang niet meer. Het reisplezier was toen al gedoofd. De huur-Ford sleepte zich als een krabbend anker voort, de airco blies alleen nog hete lucht rond en de oneindige rij verkeersborden met verboden en omleidingen trokken per minuut de laatste restjes lucht uit mijn ambitie. Terug in het hotel plofte ik volkomen leeg op mijn bed.
Morgenvroeg roepen de ganzen opnieuw. Ik laat ze maar even gaan…
* Hans Smit is journalist bij industriële en fintech-vakbladen in Nederland. Hij woont in Arnhem.
