door Alice Rush
MIJN EERSTE herinnering aan een salade in Nederland was een garnalensalade aan tafel bij mijn schoonmoeder en haar vrouw toen we bij hen thuis op bezoek waren. Het was de eerste keer dat ik hen ontmoette, dus de juiste indruk maken was van vitaal belang.
Mijn eigen moeder had vroeger geprobeerd me te leren hoe ik beleefd moest zijn als ik bij iemand thuis op bezoek ging. Ze probeerde er waarschijnlijk voor te zorgen dat ik niet als een kind gezichten trok als me eten werd aangeboden dat me niet beviel. Wat ik leerde was dat ik moest eten wat me werd voorgezet en dat ik het lekker moest vinden, ongeacht mijn eigen mening. Als tiener leidde dit ertoe dat ik mezelf dwong om een broodje krab met zachte schaal te eten, een dure uitspatting, aan de lunchtafel thuis bij mijn vriendje. Sindsdien heb ik nooit meer gebeten in wat voor mij gelijk staat aan een “broodje zeespin”.
Ik was echter gereed en getraind toen ik mijn eerste garnalensalade in Nederland zag, met de piepkleine, bijna gepekelde garnalen klotsend in de sladressing. Ik zette mezelf meteen mentaal in de startblokken om het op te eten, ook al wordt garnalensalade in de VS bijna altijd gemaakt met garnalen die minstens zo groot zijn als een kleine teen en meestal gekruid met iets dat lijkt op Marylands populaire Old Bay seasoning, een mix van selderijzout, zwarte peper, paprikapoeder en andere kruiden en dan gesmoord in mayonaise of iets dergelijks.
Natuurlijk deed ik het prima ondanks het verschil in textuur. Het is geen salade die ik zou kiezen, maar ik kan beleefd en sociaal zijn en ik krijg er zelfs een kick van om voedsel te testen dat nieuw voor me is. Ik herinner me dat ik rauwe haring probeerde toen ik op bezoek was bij andere Hollandse vrienden. Het was amusant, maar die ene keer was genoeg. Ook moet alles wat ik probeer nog steeds veilig standaardvoedsel zijn, geen extreme gerechten op mijn agenda, aub.
Maar ik dwaal af. Mijn bedoeling was om te schrijven over de standaardsalade, een tossed vegetable salad, “the big salad” om Elaine uit Seinfeld aan te halen, en hoe moeilijk het me valt om die in Nederland te vinden. Hoezeer ik me ook verheug op alle Nederlandse lekkernijen na een vliegreis van 8 uur of meer, wat ik echt absoluut nodig heb is een goede gezonde salade, en zo te zien wordt die eigenlijk alleen geserveerd als bijgerecht bij een hoofdgerecht. Heerlijk, maar jeetje wat moet ik meer groene groenten eten als ik in het land ben. Ik moet op zijn minst proberen om iets tegenover alle andere ongezonde traktaties waar ik altijd van geniet, en het gebrek aan normale lichaamsbeweging, te zetten.
Ik ben niet iemand die sport op vakantie, maar ik kan niettemin mijn eetgedrag proberen te managen, en tegelijkertijd ook een beetje plezier hebben. Nou ja, ik kan het althans proberen.
* Alice is vastgoedmakelaar in Maine en tevens een helikopter- en vliegtuigpiloot. Ze ontmoette haar Nederlandse man voor het eerst in Maryland in 2005 en trouwde vier jaar later met hem.
