ZODRA ik in november president van Amerika word, heers ik over het modernste land in de geschiedenis van de hele wereld. Hot dogs worden gemaakt van planten. Niet de juf kijkt het huiswerk na, maar een door AI aangestuurde computer. De pizza wordt bezorgd per drone. Opa krijgt in het bejaardenhuis z’n pillen aangereikt door een robot met een poezenkop. En vrachtwagens zoeven door het land zonder chauffeur in de cabine.
In zo’n land heb je geen oude mannen meer nodig in het Witte Huis aan Pawsylvania Avenue. In het Amerika van VanderBus heb je meer aan een moderne, jonge kat. Wij ruiken onraad 40 keer zo snel als een mens. We springen vijf keer onze eigen lengte. We kunnen klimmen. We horen beter. En we reageren sneller, veel sneller. Als Poetin een scheet laat, horen wij die al voordat ie z’n gat verlaat.
Presidenten hebben sinds een eeuw geen snor meer. Met mij wordt een oude traditie hersteld. Wat zeg ik, ik word de eerste president die overal haar heeft, op m’n kop, op m’n borst, op m’n kont. En een staart, meneertje, om u tegen te zeggen. Daar veeg ik de vloer mee aan, mijn tegenstanders incluis.
* VanderBus verliet op de leeftijd van zes weken de ouderlijke woning en ging op jacht naar een stadsbus in Maine. Hij ving de bus. Dat kostte hem één oog, maar hij oogstte een staand applaus van de omstanders. VanderBus, sindsdien burgemeester van Bicker Hollow, doet mee aan de verkiezingen voor het presidentschap van Amerika.
