door Jeannette Berndsen
SAMEN met mijn man vertrekken we richting Orlando. Onderweg gaan we van de Turnpike af om ergens waar het er leuk uitziet te gaan lunchen.
We gaan naar binnen, worden naar een leuke plek geleid en de ober vraagt ons wat we willen drinken. We bestellen een wijntje en een glaasje water.
Ik zit met mijn gezicht naar de keuken en zie dat er druk wordt gepraat en gelopen. Hoe moeilijk kan onze bestelling zijn.
We zitten gezellig te praten met elkaar en denken verder niet aan de tijd. Ineens staat de ober voor ons en zegt dat er een probleem is. Er is geen kurkentrekker in het gebouw, iemand heeft ‘m mee naar huis genomen, maar alles komt in orde. Na nog zo’n twintig minuten komt de ober weer aan onze tafel en vertelt ons dat er nog steeds geen kurkentrekker is. Mijn echtgenoot heeft de oplossing. In de auto heeft hij een soort Zwitsers mes waar een kurkentrekker aan zit. Hij loopt naar de auto en haalt het op. De ober is opgelucht.
Even later komt er iemand naar onze tafel die vertelt dat niemand de fles kan openkrijgen. Mijn man vraagt of hij het zelf even mag proberen. Ondertussen hebben wij hier ongelooflijk veel plezier in. Wim maakt de fles open en ja, we krijgen een wijntje.
We eten een heerlijke maaltijd en vragen om de rekening. Er komt een nerveuze serveerster naar ons toe. De wijn staat er niet bij, die hebben we cadeau gekregen. Voor een ongelooflijk leuke lunch, was dat toch wel heel erg lief. We hebben betaald en zij kreeg een mooie tip.
* Jeannette Berndsen is kunstenaar in West Palm Beach, Florida.
