DAAR HOEFDE ik niet lang over na te denken. Een vrouw, dat stond meteen al vast. Jong, iemand met een lange toekomst. Iemand die zelf nog zoveel jaren voor de boeg heeft, dat het werkelijk uitmaakt wat voor beleid er in het Witte Muis wordt gevoerd. Een ouwe vent van 78, zoals Donald Trump, die zal het worst zijn wat er over vijftien jaar met het land gebeurt. Dan is hij er zelf niet meer.
Naamsbekendheid, ook belangrijk. Daarom overwoog ik even om Taylor Swift te vragen. Gelderse roots, via haar oma Meulenkamp, de Achterhoek. Geef haar een dwarsfluit, en ze wandelt als een pied piper de wereld rond, miljoenen jonge kiezers in haar kielzog. Maar Taylors agenda was al vol.
Ik dacht even aan Femke Bol. Lange benen, snel als een hinde. En aandoenlijk voor een camera, met dat hoge stemmetje, altijd blij, altijd dankbaar. Maar tegen de tijd dat ik haar kon vragen om mijn running mate te worden, hadden die benen haar al weg gesprint. Een president die zijn vice-president niet kan bijbenen, dat is geen goede reclame.
En dus vroeg ik Barbie. Die zei onmiddellijk ja. VanderBus en Barbie 2024. Ze laat straks in haar debat geen spaan heel van JD Vance en zijn afkeer van vrouwen die van poezen houden. Elke kiesgerechtigde Amerikaanse heeft weleens een Barbiepop uit- en aangekleed, en weet dat ze niets te verbergen heeft. Tevens van belang voor mij, haar aanstaande president: als ze te snel bij me vandaan loopt, draai ik simpelweg een been uit haar romp. Dat was Femke Bols voornaamste minpuntje.
* VanderBus verliet op de leeftijd van zes weken de ouderlijke woning en ging op jacht naar een stadsbus in Maine. Hij ving de bus. Dat kostte hem één oog, maar hij oogstte een staand applaus van de omstanders. VanderBus, sindsdien burgemeester van Bicker Hollow, doet mee aan de verkiezingen voor het presidentschap van Amerika.
