ENGLISH

 

door Willem Meiners

MEER VROUWEN werken sinds corona vanuit huis dan ooit tevoren. Sindsdien is het een onderwerp van debat in tientallen miljoenen huis-, slaap- en badkamers: het lot van de bustehouder. De beha, de bra, of zoals mijn dochters het al sinds de jaren tachtig noemen, de tietenkast. Delicaat, jawel, maar de voor-en-na cijfers liegen niet: de pandemie leidde tot een nieuw kledinggedrag onder vrouwen. De eerbiedwaardige Wall Street Journal vroeg zich zelfs af, “Will working from home kill the bra forever?”
Nederlanders hebben nogal wat op te houden. We waren een van de allereerste serieuze beha-producenten, met dank aan het echtpaar Hunkemöller en Lexis.

IK KEN het lijden rond het vinden en dragen van de juiste bra niet uit eigen ervaring, haast ik te bekennen, maar wel very much uit eigen waarneming. Zowel de dochters als mijn vrouw klagen sinds jaar en dag steen en been dat ze de ideale beha niet kunnen vinden. Vandaar dat de vraag van de krant hout sneed: als je als werkende vrouw niet de deur uit hoeft, is de verleiding dan niet groot om ze eens even te laten hangen, in de kast, die beha’s?
Ja, zegt Els “Libby” Haan in New York. De families Haan stammen van oudsher vooral uit de provincie Groningen, en Els is daarop geen uitzondering. Ze startte de Who Shirt Company met t-shirts en cashmere truitjes, met daarin een ingebouwde, minimale borststeun, een shelf bra. Door Mrs Haan zelf ontworpen na twee borstamputaties en borstreconstructies die het dragen van bh’s met metalen underpinnings te pijnlijk maakten. Nu, met miljoenen vrouwen die sinds het virus thuis zijn blijven werken, gaan haar shirts als warme broodjes. Het is, zegt ze, “the perfect top for now, because it allows you to be braless but still presentable. You can have a Zoom meeting in it.”

DE BEHA is relatief jong, pas een eeuw oud, de opvolgster van het korset uit de negentiende eeuw. “Breast supporters” heetten ze in de eerste patentaanvragen, daarna in het Frans “brassieres”, later afgekort tot bra. Vrouwen hebben het aan de tweede wereldoorlog te danken dat er veel minder ijzeren bedrading in zit, want ijzer ging op de bon, dat moest naar de wapenindustrie. Maar minder of niet, en wel of geen modieuze kleuren en combinaties, de beha blijft voor menigeen een knelling, en een verplichting, “a ludicrous invention”, zei Germaine Greer in de vorige eeuw.
De beha gaat vast niet dood, maar Victoria’s Secret heeft wel 300 winkels moeten sluiten. Vrouwen gaan voor flexibiliteit en comfort, en thuiswerken geeft hun de keus. Meer en vaker sportbeha’s dus, “comfort bras”, zachte materialen. Want zo lang het er goed uitziet op Zoom, is het goed genoeg.

* Willem Meiners is eindredacteur van De Daily Dutchman