IK BEN verslaafd. De kattensnoepjes van Temptations. Ik breek desnoods in, in de keukenkast waar ze ze verbergen. Zo onweerstaanbaar lekker. Poezencrack.
Okay, ik heb het hardop gezegd. Welke andere presidentskandidaat geeft openlijk toe dat ie een verslaving heeft? Richard Nixon was aan de drank. Kennedy was verslaafd aan zijn medicijnen, en Warren Harding aan zijn buurvrouw. President Grant had een nicotineverslaving, Lincoln kon niet zonder zijn blauwe pillen tegen de constipatie, Franklin Pierce en Andrew Johnson klapwiekten van de alcohol. George Washington gebruikte opium. Tegen de kiespijn, zei hij.
Maar dat was allemaal achteraf-kennis. Ik zeg het vóórdat ik word gekozen. Zodat elke junk weet dat zijn en haar president straks hard in de tegenaanval gaat. Niet tegen de verslaafden, maar tegen hen die anderen verslaafd maken. Niet tegen de wietwinkels, maar tegen de lui die fentanyl het land binnensmokkelen.
Verslaving begint als een keuze, maar verandert in een ziekte. De geschiedenis laat zien dat het elke laag van de bevolking kan treffen, inclusief de laag die in het Witte Huis belandt. Maak dat: Witte Muis. Want er is geen twijfel aan dat ik, jouw kat kandidaat, jouw katdidaat, in november word gekozen.
* VanderBus verliet op de leeftijd van zes weken de ouderlijke woning en ging op jacht naar een stadsbus in Maine. Hij ving de bus. Dat kostte hem één oog, maar hij oogstte een staand applaus van de omstanders. VanderBus, sindsdien burgemeester van Bicker Hollow, doet mee aan de verkiezingen voor het presidentschap van Amerika.
