ZIE JIJ wat ik zie? De vogels zijn terug in Maine. Nog niet allemaal, want de kolibries ontbreken nog. Maar ik heb buiten vogelvoer opgehangen, en moet je ze zien hangen aan die vogelhuisjes.
Ik word in november gekozen tot president van Amerika. Dan is het afgelopen met dat gezeur over sociale voorzieningen. Ik voed de vogels, omdat de vogels insecten weghouden (ze eten soms wel zestig muggen in een uur, die mij daarna niet meer kunnen lek steken). Ze pollineren zoals bijen, vooral de kolibries, en houden zo planten en gewassen in stand. Ze poepen hun zaden weer uit en zorgen daarmee voor de aanplant van nieuwe bomen en struiken. Enzovoort.
Mijn bijdrage is dat ik meehelp om ze te voeden. Dat is mijn bijstandsuitkering aan hen. Hun bijdrage is dat ze mijn omgeving in stand houden en beter maken op een manier zoals ik dat zelf nooit zou kunnen.
Behalve de titmouse en de chickadee zijn de meeste vogels waar ik woon migranten. Amerika is gebouwd door migranten. We hebben met z’n allen heel veel aan hen te danken, dagelijks nog steeds. Daar ga ik als president elke dag op hameren.
* VanderBus verliet op de leeftijd van zes weken de ouderlijke woning en ging op jacht naar een stadsbus in Maine. Hij ving de bus. Dat kostte hem één oog, maar hij oogstte een staand applaus van de omstanders. VanderBus, sindsdien burgemeester van Bicker Hollow, doet mee aan de verkiezingen voor het presidentschap van Amerika.
